Wytłumaczenie tego pojęcia wiąże się z powrotem do przeszłości, ale także do zaczerpnięcia informacji z życia wielu z nas. Przeważnie w korporacjach, czy mniejszych biurach korzysta się z sieci lokalnej, pozwalającej na ułatwienie współpracy pomiędzy pracownikami, ale także na szybsze działanie. Rozwój technologii na świecie wiązał się też z ulepszeniem takich sieci, dzięki czemu powstały klastry komputerowe.

Pomagają one w polepszeniu wydajności, a także szybkości obliczeniowej. Używa się ich przede wszystkim w wielu instytucjach badawczych, w których rozwiązuje się skomplikowane zadania, wymagające mnóstwo operacji zarówno logicznych, jak i arytmetycznych. Jednym z przykładów może być Centrum Badawcze imienia Josepha Amesa, które jest ośrodkiem NASA, zajmującym się badaniami między innymi w zakresie fizyki przestrzeni kosmicznej, czy informatyki.

Jednocześnie, warto wytłumaczyć następujące pojęcie: klaster komputerowy. Pozwala on na tzw. przetwarzanie równoległe. Co to oznacza w praktyce?  A to, że dane zadanie nie jest rozwiązywane przez jedną jednostkę obliczeniową, a przez wszystkie, które działają w odpowiedniej chwili. Dzięki temu praca staje się nie tylko efektywniejsza. Jednym z głównych atutów jest skrócony czas realizacji zadań, co znacznie ułatwia działanie wielu instytucjom badawczym.

Dla osób, które na co dzień nie mają styczności z technologią, pojęcie klastrów można by wytłumaczyć jednym słowem: superkomputery. Ich używanie rozpoczęło się w Stanach Zjednoczonych, ale wraz z upływem lat, rozwojem pod różnymi aspektami, zaczęto je dostrzegać także w innych częściach świata. W Polsce instytucje też z nich korzystają. Najwydajniejszym klastrem komputerowym w naszym kraju jest Zeus, zainstalowany w Akademickim Centrum Komputerowym Cyfronet na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Kilkukrotnie znalazł się na liście TOP10, klasyfikacji najszybszych komputerów świata. Nic dziwnego, gdyż jest naprawdę wydajną i szybką maszyną, dzięki której nowy lek można zaprojektować w dwa tygodnie.